43. Folkert Adriaan Stakenburg 1920-1943

Thanbyuzayat War Cemetery

De Birma-spoorweg is de beruchte spoorweg tussen het toenmalige Birma (nu Myanmar) en Thailand. Deze verbinding werd in opdracht van de Japanse overheersers aangelegd door duizenden dwangarbeiders en krijgsgevangenen. Velen hebben dit niet overleefd. Met recht noemt men de spoorlijn ook wel de 'Dodenspoorweg'. De spoorweg was gereed in december 1943. Vanaf dat moment bestonden de werkzaamheden uit onderhoud en het repareren van de schade die door geallieerde bommenwerpers werd toegebracht. Omdat de werkkampen vaak ingericht waren naast vitale punten van de spoorweg, vielen tijdens een bombardement vaak ook veel slachtoffers en gewonden onder de dwangarbeiders. De Japanse leiding gaf echter geen toestemming de kampen te markeren. In totaal heeft de spoorweg het leven van 80.000 tot 100.000 mensen gekost. Tijdens de aanleg stierven per dag gemiddeld 75 arbeiders. 15.000 Krijgsgevangenen stierven aan de gevolgen van uitputting, ziekte en ondervoeding. Onder hen 7.000 Britten, 4.500 Australiërs, 131 Amerikanen en bijna 3.000 Nederlanders. Ook vele Thaise, Birmaanse, Maleisische en Indonesische dwangarbeiders hebben de verschrikkelijke omstandigheden niet overleefd. Aanvankelijk werden de doden langs de spoorweg begraven. Later zijn zij (her)begraven op drie erevelden: Chungkai en Kanchanaburi in Thailand en Thanbyuzayat in Birma. De aanleg van deze erevelden gebeurde op initiatief van de 'Commonwealth War Graves Commission'. Dit is de Britse zusterorganisatie van de Oorlogsgravenstichting. Zij is verantwoordelijk voor het inrichten en onderhouden van oorlogsgraven van landen uit het Gemenebest. Ook het onderhoud van de Nederlandse graven op hun erevelden wordt door deze organisatie verzorgd, in overleg met de Oorlogsgravenstichting.

 

Folkert Adriaan Stakenburg is geboren op 3 januari 1920 te Tjimahi op het eiland Java in Nederlands Indië (Indonesië), hij was sergeant GI in het Nederlandse leger en heeft gevangen gezeten in de Japanse Interneringskampen.

Op 8 juni 1943 is hij als krijgsgevangene in Thanbyuzayat overleden en ligt begraven op het erebegraafplaats aldaar.

 

Plaats:  Thanbyuzayat

Land:    Myanmar (voorheen Birma)